Asmara to stolica Erytrei, państwa położonego na wschodnim wybrzeżu Afryki. Mimo tego, że Erytrea jest krajem młodym, jego stolica ma już długą historię. W tym artykule przyjrzymy się temu, od kiedy Asmara stała się stolicą kraju i jak ewaluowała w ciągu ostatnich dziesięcioleci.
Kolonialne początki Asmary
Historia Asmary, ale także samej Erytrei, wiąże się z kolonializmem. Erytrea była włoską kolonią od 1890 roku. Asmara, ze względu na swoje położenie na górzystym terenie, stała się mało atrakcyjnym miejscem dla osadników i przez wiele lat pozostawała niewielką osadą. Jednak po wybudowaniu linii kolejowej łączącej Asmarę z portem Massawa, miasto zaczęło rozwijać się w szybkim tempie.
W 1900 roku Asmara oficjalnie została mianowana stolicą włoskiej kolonii Erytrei. Przez kolejne lata Asmara rozwijała się w szybkim tempie, stając się jednym z najważniejszych ośrodków administracyjnych Afryki Wschodniej. W okresie międzywojennym miasto stało się symbolem włoskiej obecności w Afryce i zasłynęło z pięknej architektury, która do dziś przyciąga turystów z całego świata.
Asmara w niepodległej Erytrei
Po zakończeniu II wojny światowej Erytrea znalazła się pod zarządem brytyjskim, ale już wkrótce stała się częścią Etiopii. W 1991 roku, po trwającej wiele lat wojnie z Etiopią, Erytrea uzyskała niepodległość i Asmara ponownie stała się stolicą kraju.
Po uzyskaniu niepodległości Erytrei, Asmara zaczęła przechodzić przez trudny okres. Kraj znajdował się w fazie odbudowy po latach wojny, a jego ludność musiała zmierzyć się z licznymi wyzwaniami gospodarczymi. Mimo to, Asmara zdołała zachować swój urok i odzwierciedlać historię kraju, będąc nadal jednym z jego ważniejszych ośrodków kultury i sztuki.
Podsumowanie
Historia Asmary to bogata opowieść o kolonializmie, wojnie i niepodległości. Miasto, które przez lata stało się symbolem włoskiej obecności w Afryce, nie przestało istnieć po uzyskaniu przez Erytreę niepodległości. Asmara zachowała swój urok i pozostaje ważnym ośrodkiem kultury i sztuki w państwie. Można to zobaczyć w pięknej architekturze i dziedzictwie kulturowym, które stanowią jedne z największych atrakcji turystycznych miasta.
- Fogarty, P. (2000). Erytrea – w kraju tysiąca i jednej kawiarni. Przewodnik dla aktywnych.
- Miles, W. F. (1995). A historical dictionary of Eritrea. Scarecrow Press.
- Pateman, R. (2014). Erytrea. National Geographic Society.
Cześć! Jestem jednym z redaktorów strony Od kiedy? Aktualnie łączę dwie pasje – projektowanie wnętrz i szukanie odpowiedzi na trudne pytania. Obecnie mieszkam w Łodzi, ale moim rodzinnym miastem są Katowice. Rocznik 1988. Jeśli chcesz możesz mnie obserwować na Facebooku, Twitterze, Medium. Zapraszam również do odwiedzin mojej strony www.
