Bratyslawa 1

Od kiedy Bratysława jest stolicą?

Bratysława, stolica Słowacji, jest fascynującym miastem pełnym historii i kultury. Ale od kiedy stała się stolicą kraju? Według historyków i uczonych, faktyczne powstanie miasta wraz z początkiem panowania Wielkomorawskiego Księstwa w IX wieku oznacza początek istnienia stolicy Słowacji.

Miasto, którego nazwa pochodzi od słowa „brate” oznaczającego braci – w nawiązaniu do siły jednoczącej wierzeń kościelnych w tym okresie – zaczęło rozwijać się dzięki swojemu korzystnemu położeniu geograficznemu. Było to łatwo dostępne dla handlu, a rzeka Dunaj była ważnym szlakiem handlowym pomiędzy Europą Środkową a Południową.

W czasach swojego rozwoju, Bratysława była wielokrotnie nękana przez najazdy tatarskie, a także bitwami podczas wojen, jednak udało się jej utrzymać jako jedno z ważniejszych miast na Węgrzech. W 1536 roku władzę nad miastem przejął Ferdynand I Habsburg, a ona stała się siedzibą gubernatora Austrii Niższej. W 1723 roku władzę nad miastem przejęli Habsburgowie i Bratysława stała się stolicą Królestwa Węgier.

Pomimo tego, że po rozpadzie Austro-Węgier w 1918 roku Bratysława stała się miastem należącym do Czechosłowacji, to jednak do 1993 roku pozostawała drugą stolicą kraju, a jej rozwój i znaczenie wciąż rosło. Po rozpadzie Czechosłowacji i utworzeniu Słowacji jako niepodległego kraju, Bratysława stała się jego oficjalną stolicą.

Podsumowanie:

  • Bratysława powstała w IX wieku, podczas panowania Wielkomorawskiego Księstwa.
  • Miasto borykało się z najazdami tatarskimi i wojnami, ale utrzymało się jako ważny ośrodek handlowy.
  • W 1536 roku władzę nad miastem przejęli Habsburgowie, a w 1723 roku zostało stolicą Królestwa Węgier.
  • Po rozpadzie Czechosłowacji w 1993 roku Bratysława stała się oficjalną stolicą Słowacji.

Istnieją różne źródła, które można skonsultować, aby lepiej zrozumieć historię Bratysławy i jej rozwój jako stolicy. Słowacja: kraj i ludzie autorstwa Stanisława Jastrzębskiego oraz Bratysława: przewodnik turystyczny po stolicy Słowacji autorstwa Martina Hvoreckego to dwa warte uwagi przykłady.

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *